Wrâldstruner

Reizen en ontwikkelingshulp

Voedsel in ziekenhuizen

Van één voedselpakket naar 5000 man dagelijks voeden in 5 verschillende ziekenhuizen. Jaren geleden kwam de oprichter van dit project zelf in het ziekenhuis terecht. India heeft overheidsziekenhuizen die in principe ‘gratis’ zorg verlenen. Echter zijn de ziekenhuizen overvol, is er weinig tot geen sprake van verpleging, geen eten en voor medicijnen, ambulance vervoer en lab testen dient betaald te worden. Deze man zag arme mensen uit afvalbakken eten in het ziekenhuis en hij gaf zijn buurman een voedselpakket. Toen hij het ziekenhuis mocht verlaten, besloot hij op grootschalig niveau hulp te bieden.

Hij richtte een organisatie op in 1991 om 5 ziekenhuizen in de omgeving dagelijks te voorzien van voedsel voor de mensen die geen eigen voedselpakketten kunnen betalen. In een enorme keuken zien we hoe het eten wordt bereid. Naast het uitdelen van voedsel proberen de medewerkers tijd door te brengen met de patiënten in het ziekenhuis voor een praatje of voor verpleging. Niet iedereen heeft familie (mee) om daarin te voorzien.

Een enthousiaste bewoonster in de opvang locatie.

Naast de armen in het ziekenhuis trekt de oprichter zich het lot van ‘verwarde’ mensen, meestal zwervend op straat, aan. Vaak is er geen (opvang)plek voor deze doelgroep en worden ze met de nek aangekeken. Het complex waar het eten voor de ziekenhuizen wordt bereid, dient tevens als opvang. Er zijn momenteel 200 bewoners. De politie haalt deze mensen van straat en brengt ze naar de opvang. Hier krijgen ze (individuele) behandeling en indien nodig medische zorg in het ziekenhuis. Als de situatie verbetert, mogen ze naar huis als dit kan. We zien echter ook veel bewoners die permanent verblijven, omdat ze geen familie (meer) hebben. Als ze willen, mogen ze (deels) meedraaien in de organisatie.

De dag dat we verblijven in het gebouw spreken we met veel bewoners en delen we tijdens de lunch het eten uit. De doelgroep lijkt heel divers en wat vooral opvalt is dat de meesten ons bezoek erg interessant vinden. We voeren gesprekken en schudden handen. Sommigen kunnen veel woorden met ons wisselen, anderen blijven vooral lachen of zijn meer afwezig. Opvallend is dat de medewerkers iedereen bij naam noemen en liefdevol in het contact zijn. Iedereen wordt in zijn waarde gelaten. De persoon staat hier centraal en niet zozeer de ‘ziekte’ of mentale toestand.

De opvang locatie

Aan het einde van de dag besluiten we om een donatie te doen voor de keuken. We vinden het voeden van de armen in ziekenhuizen een belangrijk doel en de keuken voorziet ook de opvang van eten. Wat daarnaast bij ons blijft hangen is de liefdevolle, individuele benadering van medewerkers naar de bewoners toe. Wat ook de toestand is, ieder persoon wordt hier oprecht gezien.

Budget: 270 euro (donatie voor voedsel in 5 ziekenhuizen en de opvang)

Locatie:

Kerala, India

Verder Bericht

Vorige Bericht

© 2024 Wrâldstruner

Thema door Anders Norén