Wrâldstruner

Reizen en ontwikkelingshulp

Kinderen met een handicap

‘Elk mens heeft recht op een waardig bestaan in de maatschappij, ongeacht afkomst, gender, leeftijd, economische status, geloof of handicap. We zijn immers allemaal gelijk/één.’ Deze wijze woorden komen van de priester die we recent opzochten. Hij raakte geïnspireerd door een voorganger in 1800 die als eerste een bejaardentehuis oprichtte voor ouderen die elders geen plek hadden.

Om zelf hulp te bieden trok de priester naar afgelegen arme berggebieden. Hij wees de mensen op hun rechten en gaf uitleg over een microkrediet systeem van de overheid. Met het microkrediet kan een kleine onderneming gestart worden, waardoor er inkomen ontstaat. Hij merkte dat men in deze omgeving niets afwist van het bestaan hiervan of niet wist hoe ze dit voor elkaar konden krijgen. Na enige tijd besloot de priester om zijn hulp meer systematisch en op grotere schaal aan te bieden in de vorm van een organisatie (1998).

Hij koos bewust voor geschoolde betaalde medewerkers om zo kwaliteit te kunnen leveren. Zijn belangrijkste drijfveer is om mensen (weer) mee te laten draaien in de maatschappij door ze te verbinden, scholen en zelfredzaam te maken. Ondertussen zijn er vele ‘zelfhulp’ groepen in diverse afgelegen regio’s die nu op de hoogte zijn van hun rechten en bijvoorbeeld anderen helpen met microkrediet en educatie programma’s. Indien de organisatie problemen of kansen signaleert, probeert de priester niet alleen de overheid hieraan te koppelen, maar ook andere organisaties. Hij omschrijft zichzelf als een spin in het web. Hij wil niet dat iedereen op een los eiland opereert, maar samenwerkt om zo het beste (sociale) resultaat te leveren.

Een overzicht van de projecten:

  • Duurzame voedselvoorziening
  • Wateropvang en daarmee voorziening
  • Duurzame elektriciteit
  • Een eigen microkrediet/lening systeem
  • Pensioen voor bejaarden (en koppelen aan andere organisaties met opvang faciliteiten indien nodig)
  • Revalidatie trajecten voor (lichamelijk) gehandicapten. Indien er een operatie nodig is, proberen ze geld te krijgen uit bestaande potjes bij andere organisaties. Tevens hebben ze contact met een arts die deze operaties goedkoper wil uitvoeren.
  • Scholing voor andere (hulp)organisaties
  • HIV en Dengue bestrijding
  • Medische checks en kanker signalering
  • Counseling voor (psychische) problemen
  • Educatie programma’s over diverse onderwerpen
  • Kinderhulplijn
  • Huis reparatie en noodpakketten na een overstroming

Dit project wordt gesteund door de overheid en kan mede bestaan door donaties. Wat ons aanspreekt in dit project is de grote impact die het heeft. Er zijn organisaties die focussen op één bepaald doel en daar fantastisch werk mee verrichten, maar wat we bijzonder vinden is dat deze organisatie op zoveel terreinen werk verricht. De kern hierin lijkt het concept om mensen zelfredzaam te maken (leer ze iets, laat ze het zelf doen en laat ze het anderen ook leren). Zo legt de priester uit dat ze veel meer kunnen betekenen. Tevens werken ze nauw samen met andere organisaties, waardoor niet al het werk alleen verricht hoeft te worden. Het idee van verbinding wordt hierin optimaal benut en werpt duidelijk vruchten af. Het is daarnaast mooi dat de priester vertelt dat geloof of welk ander mogelijk differentiatie punt niets voor hem uitmaakt.

We zijn in het bijzonder onder de indruk van het werk dat verricht wordt met (lichamelijk) gehandicapte kinderen. Zij vallen snel buiten de maatschappij vanwege immobiliteit en stigma. Met een juist revalidatie traject (en indien nodig een operatie) kan een kind leren om mobieler te worden en meer een volwaardig bestaan op bouwen. De trajecten zijn op maat gemaakt en hebben als doel om uiteindelijk de ouders ook mee te scholen, zodat zij na het traject de zorg en oefeningen voort kunnen zetten. De kinderen in de meest arme en afgelegen berggebieden hebben bijzonder weinig toegang tot deze faciliteiten. We besluiten in overleg met de priester om een aantal van deze kinderen te steunen. We bespreken een revalidatie traject met onder andere een geschoolde fysiotherapeut en hopen daarmee deze kinderen een waardiger bestaan in de maatschappij te geven.

Budget:

265 euro (revalidatie trajecten voor (lichamelijk) gehandicapte kinderen in verafgelegen arme berggebieden)

Locatie:

Kerala, India

Update maart 2020:

De priester mailt ons een update over de vorderingen van de kinderen. Een geschoolde medewerker heeft meerdere revalidatie trajecten opgestart om de kinderen te helpen met lichamelijke oefeningen en het verbeteren van vaardigheden. We voegen 3 foto’s toe.

Alan (10 jaar) cerebrale parese

Anugraha (9 jaar) klompvoet

Krishna (12 jaar) Cerebrale parese

Verder Bericht

Vorige Bericht

© 2024 Wrâldstruner

Thema door Anders Norén