Alleen een goed inkomen maakte dit echtpaar niet gelukkig. Ze wilden graag gezinsuitbreiding, maar dit lukte helaas niet. Een belangrijk moment in hun leven was de ontmoeting met hun eerste opvang kind. Ze liepen al langer rond met het idee om (wees)kinderen op te vangen, maar tot dusver was het er niet van gekomen. Toen ze een weesjongetje van 4 jaar uit een afvalbak zagen eten, wisten ze dat ze moesten helpen. Ze namen het kind in huis en zo begon hun opvanghuis 18 jaar geleden. Inmiddels hebben ze vele kinderen opgevangen, waarvan de eersten afgestudeerd zijn en een eigen leven zijn begonnen.
Tijdens ons bezoek wonen er 11 meisjes in het huis en 2 jongens elders. De overheid verplicht tehuizen om jongens en meisjes te scheiden. Het opvanghuis heeft een sterke huiselijke sfeer en wordt permanent mede bewoond door een kok en een docent. De kinderen blijven hier tot hun 18e jaar. De kinderen komen uit sloppenwijken en zijn wees of hebben nog 1 ouder die het kind niet kan onderhouden. Als er nog een ouder is, probeert het echtpaar contact te houden met de ouder. Ze helpen bijvoorbeeld met bustickets om de ouder langs te laten komen. Het liefst nemen ze 2 kinderen uit een gezin, zodat de kinderen onderling elkaar kunnen steunen. Het blijft moeilijk om te bepalen welk kind ze al dan niet opnemen. Ze proberen zelf naar de sloppenwijken te gaan om zo goed mogelijk uit te zoeken wie de hulp het hardst nodig heeft.
De kinderen krijgen een geboorteakte en alle andere benodigdheden om naar school te kunnen. Er wordt geen onderscheid gemaakt in geloofsovertuigingen. De kinderen kunnen zich naast scholing ontwikkelen in muziek, dans of andere hobby’s. Alle nodige zorg wordt geregeld en na het verlaten van het huis wordt er nauw contact onderhouden. De kinderen slapen met 2 of 3 samen op een kamer waarin leeftijden worden gemixt. Wat ons meteen opvalt is dat de man erg vriendelijk is, maar ook streng. Er heerst een duidelijke structuur in het huis waar iedereen goed van op de hoogte is. De kinderen tonen zichtbaar veel respect en genegenheid naar het echtpaar toe. Het echtpaar vertelt ons dat ze proberen om niet lang weg te gaan, omdat zij en de kinderen elkaar anders teveel missen. Een belangrijk doel voor de kinderen is om na hun studie te gaan werken. Op die manier kunnen ze een betere toekomst voor zichzelf en de eventuele familie in de sloppenwijken bewerkstelligen. De kinderen die het tehuis verlaten keren regelmatig terug tijdens vakanties of in het weekend. Ze nemen soms lunch mee voor de kinderen of laten trots hun pas gekochte scooter zien.
Het echtpaar probeert naast hun tehuis nog 3 andere gezinnen te steunen die met HIV besmet zijn. Middels verschillende creatieve ideeën aangedragen door het echtpaar (kranten verzamelen en zakjes maken die winkels gebruiken of bepaalde producten bakken en verkopen) kunnen deze gezinnen een klein inkomen verzamelen. Vaak zijn ze uitgesloten voor andere banen vanwege hun HIV besmetting. Daarnaast proberen ze alleenstaande moeders uit sloppenwijken te ondersteunen met naailessen en een naaimachine. Na een halfjaar les krijgen ze een certificaat en kunnen ze een baan krijgen.
Het tehuis wordt niet gesteund door de overheid en is afhankelijk van donaties. Enkele bedrijven in Goa steunen het tehuis, maar het overgrote deel komt van vrienden en kennissen die geld doneren of spullen komen brengen. Andere donaties komen via Deense Pedagogiek studenten. Deze studenten lopen 6 maanden stage in het tehuis, waarna ze vaak contact blijven houden en helpen met donaties werven. Onlangs heeft het echtpaar een stuk grond gekregen met een vervallen huis in de buurt. Het echtpaar wil het huis opknappen en gebruiken als opvanghuis. Ze hebben dan geen huurkosten meer, meer ruimte voor de kinderen en een grote tuin waarin ze groenten en fruit willen verbouwen.
We vinden de kleinschaligheid en de ‘gezinsfeer’ erg prettig ogen voor de kinderen. Daarnaast spreekt dit actieve echtpaar ons aan vanwege de steun die ze bieden aan de met HIV besmette gezinnen en alleenstaande moeders. Zo is zichtbaar dat een enkel echtpaar veel verschil kan maken in hun omgeving. We gaan met ze in overleg over een mogelijke donatie. De voornaamste prioriteit van het echtpaar ligt nu bij het huis. Ze willen voor de start van het nieuwe schooljaar graag verhuizen, zodat de kinderen dan rustig kunnen wennen. Ze proberen nog een deel aan donaties te werven om het vervallen huis bewoonbaar te maken. Wat tevens welkom is, zijn allerhande huishoudelijke boodschappen. We gaan samen met de man naar de markt en slaan veel producten in waar ze ongeveer een maand mee vooruit kunnen. Het geld dat we overhouden op de markt doneren we aan het huis. Het huis zal de kinderen meer ruimte bieden en uiteindelijk de kosten aanzienlijk drukken, waardoor er meer geld over is voor de kinderen. De kinderen nemen de producten blij in ontvangst en na een groepsfoto worden we bedankt en uitgezwaaid.
Budget: 125 euro
- Diverse boodschappen voor een maand (100)
- Donatie voor renovatie van de nieuwe opvang (25)
Locatie: Goa, India